KAHRAMANLIK ŞİİRLERİ

AKINCI

 

 

Bin atlı akınlarda çocuklar gibi şendik;

Bin atlı o gün dev gibi bir orduyu yendik!

 

Ak tolgalı beylerbeyi haykırdı: İlerle!

Bir yaz günü geçtik Tuna' dan kafilelerle..

 

Şimşek gibi bir semte atıldık yedi koldan.

Şimşek gibi Türk atlarının geçtiği yoldan.

 

Bir gün dolu dizgin boşanan atlarımızla,

Yerden yedi kat arşa kanatlandık o hızla..

 

Cennette bugün gülleri açmış görürüz de,

Hâlâ o kızıl hâtıra titrer gözümüzde!

 

Bin atlı akınlarda çocuklar gibi şendik,

Bin atlı o gün dev gibi bir orduyu yendik!

 

YAHYA KEMAL BEYATLI

 

 

BİR MEMET DAHA

Topraktan mı çıktı, yarı toprak bir yaratık,

Gökten mi indi, yarı gök bir kartal.

Bir Memet daha var oldu o sıra,

Tepenin doruğunda, kalpağı al.

 Bir Memet olduğu besbelli,

Saçları başakta, gözleri çiçekte.

Elleri ayakları öylesine kocaman,

Yüzü altı Memet'in yüzüne öylesin benzemekte.

Vardı üç adımda masalcana,

Ağzı duman tüten makineliye, dev.

Kabzayı kavrar kavramaz bastı tetiğe

Fışkırdı namludan sonsuz bir alev.

Allah Allah, şaştı bütün dağlar, bütün gök,

Şaştı dost düşman.

Bu kimdir, bu kaçıncı Memet'tir,

Ölülerde dirilerde dondu kan.

Görsen efsane, görmesen efsane,

Duysan efsane.

Uzak mıdır bayraktan düşen,

Yakın mıdır ne?

Bir parıltı, bir parıltı tarihten,

Tanrıca dik.

Yurdun, ulusun kutsal gücü,

Bu yedinci Memet, Memetçik...

 FAZIL HÜSNÜ DAĞLARCA

ÇANAKKALE

 

 

Övün ey Çanakkale, cihan durdukça övün!

Ömründe göstermedin bin düşmana bir gün.  

Sen bir büyük milletin savaşa girdiği gün,

Başına yüz milletin birden üşüştüğü yersin!

 

Sen savaşa girince mızrakla, okla, yayla.

Karşına çıktı düşman çelikten bir alayla.            

Sen topun donanmayla, tüfeğin bataryayla,

Neferin ordularla boy ölçüştüğü yersin!

 

Nice tüysüz yiğitler yılmadı cenk devinden, 

Koştu senin koynundan çıkar çıkmaz evinden. 

Sen onların açtığı bayrağın alevinden, 

Kaç bayrağın tutuşup yere düştüğü yersin!

 

Toprağından fazladır sende yatan adamlar,

Irmağın kanla çağlar, yağmurun kanla damlar.

O cenkten armağandır sana kızıl akşamlar,

Sen silahın inançla son döğüştüğü yersin!

 

Bir destana benziyor senin bugünkü halin.

Okurken duyuyorum sesini ihtilalin.

Övün ey Çanakkale, ki sen Mustafa Kemal'in,

Yüz milletle yüz yüze ilk görüştüğü yersin!

 

FARUK NAFİZ ÇAMLIBEL

DUMLUPINAR YOLUNDA 

Sakarya'da ebedilik sırrına eren

Kahramanlar arasından geçiyor tren.

Hatırasız harabeler önünde durup

Duyuyoruz ruhumuzda hazin bir gurup.

Sonra yine tiren sesi, yine yolculuk,

Her saniye karşımızda başka bir ufuk!

Ey bu yolda sıralanan gazi tepeler!

Siz de koşup gelirdiniz bilseydiniz eğer.

Bilseniz ki Dumlupınar önünde yarın

Ayini var hürriyete tapanların!

 KEMALETTİN KAMU

 KAHRAMANLIK

 


Kahramanlık ne yalnız bir yükseliş demektir, 

Ne de yıldızlar gibi parlayıp sönmemektir. 

Ölmezliği düşünmek boşuna bir emektir; 

Kahramanlık, saldırıp bir daha dönmemektir.

Sızlasa da gönüller düşenlerin yasından, 

Koşar adım gitmeli onların arkasından. 

Kahramanlık, içerek acı ölüm tasından, 

İleriye atılmak ve sonra dönmemektir.

Yırtıcılar az yaşar, uzun sürmez doğanlık. 

Her ışığın ardında gizlidir bir kahramanlık; 

Adsız sansız olsa da, en büyük kahramanlık: 

Göz kırpmadan saldırıp bir daha dönmemektir.

Kahramanlık ne yalnız bir yükseliş demektir, 

Ne de güneşler gibi parlayıp sönmemektir. 

Bunun için ölüme bir atılış gerektir, 

Atıldıktan sonra da bir daha dönmemektir...

 HÜSEYİN NİHAL ATSIZ

 VATAN HİSLERİ 

 Düşmez yere haşa o bizim bayrağımızdır,

Bir fecr olarak doğmadadır her dağımızdan.

Ay-yıldız.. O mazideki bir süstür, emin ol,

Atîde güneşler doğacak bayrağımızdan.

Altına yatarken de bizimdir yerin üstü,

Bir kal'e olur toprağımız vecde gelir de;

Dağlar, kayalar göğsümüz üstünde tepinse.

Düşmanları biz ram ederiz kan kesilir de.

Deryaları kan, taşları bitmez kemik olsa,

Bir son nefesin aynı olup bitse nesîmi

Ölmez bu vatan, farz-ı muhal ölse de hatta,

Çekmez kürenin sırtı o tabût-ı cesîmi...

 MİTHAT CEMAL KUNTAY

 AKDENİZ' E DOĞRU

Eğilmez başımız, taç yaptık hürriyeti, 

Zaferle kalbimize yazdık cumhuriyeti. 

Sakarya'dan su içen o çelik süngülerle, 

Yuvaları dağılmış, yılmaz bir avuç erle, 

"Hedef Akdeniz, asker!" diyen parmağa koştuk; 

Zafer bahçelerinden gül koparmağa koştuk. 

Yol gösterdi göklerden bize binlerce yıldız, 

Kıpkızıl ufuklardan taştı al bayrağımız; 

Koştuk aslanlar gibi kükreyip dağdan dağa, 

Canavarlar dişinden vatanı kurtarmağa.

Vahşetlere dikilmiş gözlerimiz dumanlı, 

Hürriyete susamış yanık bağrımız kanlı; 

Çılgınca atılarak şanlı Dumlupınar'a, 

Süngümüzden şan verdik coşkun yıldırımlara. 

Sakarya'dan su içen o çelik süngülerle, 

Yuvaları dağılmış, yılmaz bir avuç erle, 

Eğilmez başımıza taç yaptık hürriyeti, 

Zaferle kalbimize yazdık cumhuriyeti...

 ÖMER BEDRETTİN UŞAKLI

 BAYRAK ALTINDA 

 Bu gün genç, ihtiyar, kadın, kız, kızan, 

Uzanıp yatsak da çardak altında, 

Boruyu çalınca yarın borazan, 

Hemen toplanırız bayrak altında.

Bizi hiç tasalı görmez bu yerler; 

Yiğitler, ölürken bile gülerler, 

Yeter ki yaşayan er oğlu erler, 

Bizi çiğnetmesin ayak altında.

Kalbimiz çırpınır yurdu andıkça, 

Gözlerde zaferin nuru yandıkça; 

Üstünde bu bayrak dalgalandıkça, 

Gönlümüz rahattır toprak altında...

 

FARUK NAFİZ ÇAMLIBEL

 BİR YOLCU'YA 

Dur yolcu! Bilmeden gelip bastığın bu toprak, 

Bir devrin battığı yerdir.

Eğil de kulak ver, bu sessiz yığın, 

Bir vatan kalbinin attığı yerdir.. 

Bu ıssız, gölgesiz yolun sonunda, 

Gördüğün bu tümsek, Anadolu' nda,

İstiklal uğrunda, namus yolunda, 

Can veren Mehmed' in yattığı yerdir.. 

Bu tümsek, koparken büyük zelzele,

Son vatan parçası geçerken ele,

Mehmed' in düşmanı boğduğu sele, 

Mübarek kanını kattığı yerdir..

Düşün ki, haşrolan* kan, kemik, etin 

Yaptığı bu tümsek, amansız, çetin,

Bir harbin sonunda, bütün milletin, 

Hürriyet zevkini tattığı yerdir... 

NECMETTİN HALİL ONAN